Sot, premtimi me gisthin e vogël i njohur si “pinky promise” shihet si një gjest i ëmbël dhe i pafajshëm mes miqsh, fëmijësh apo dashamirësish, që vulos besnikërinë dhe sinqeritetin. Dy persona kapin gisthin e vogël duke thënë “Pinky promise!” dhe kjo tregon një marrëveshje të pastër dhe të sinqertë.
Por pak veta e dinë se origjina e këtij zakoni ka një anë shumë më serioze. Në Japoninë e lashtë, ky ritual quhej “yubikiri”, që përkthehet si “prerje gishti”. Besohej se nëse dikush e thyente premtimin, duhej të priste gisthin e vogël për të shfaqur pendesë dhe për të mbajtur nderin. Ky akt ekstrem tregonte besnikëri absolute ndaj fjalës së dhënë dhe lidhej me kode nderi të ngjashme me ato të samurajve.
Me kalimin e shekujve, tradita u përhap dhe u transformua në një simbol më të butë. Në vend që të kishte pasoja fizike, “pinky promise” filloi të përdorej si shenjë e besimit dhe respektit, sidomos në Shtetet e Bashkuara gjatë shekullit XIX, ku fëmijët e përdornin për marrëveshje sekrete dhe për të ruajtur premtime të rëndësishme.
Sot, ky gjest simbolizon besimin dhe nderin në marrëdhënie: edhe pa fjalë, ai tregon se personi tjetër do të mbajë fjalën e dhënë. Një zakon që dikur përfshinte sakrificë fizike, tani përfaqëson ndershmëri, miqësi dhe respekt reciprok, duke ruajtur një kuptim emocional të thellë.
“Pinky promise” tregon se mënyrat se si njerëzit shprehin besnikërinë mund të ndryshojnë, por vlera e fjalës së dhënë mbetet e njëjtë një kujtesë se besimi dhe nderi janë themeli i çdo marrëdhënieje të vërtetë.
