Në shumë familje, ekrani është një pjesë e pandashme e jetës së përditshme, nga puna deri te argëtimi. Megjithatë, për prindërit, vendosja e kufizimeve për përdorimin e ekranit nuk është vetëm për fëmijët, por edhe për të modeluar një qasje të balancuar ndaj përdorimit të ekranit. Studimet kanë treguar se prindërit që kalojnë shumë kohë para ekranit mund të inkurajojnë pa dashje zakone të ngjashme tek fëmijët e tyre.
Koha e tepërt e ekranit tek fëmijët e vegjël lidhet me vonesa zhvillimi në komunikim dhe zgjidhjen e problemeve. Një shpjegim është se koha para ekranit zëvendëson ndërveprimet e prindërve me fëmijët, që janë thelbësore për zhvillimin. Kjo shpesh shihet si koha e ekranit të fëmijëve që zëvendëson këto ndërveprime, por kur prindërit përdorin shumë celularët, kjo lidhet me një përgjigje më të ulët dhe më pak vëmendje ndaj fëmijëve, sidomos kur koha e ekranit ndodh gjatë rutinave si ushqimi.
Prindërit nuk kanë nevojë të ndalojnë përdorimin e ekranit për të qenë më të pranishëm me fëmijët e tyre. Nëse prindërit shikojnë televizion të përshtatshëm për moshën bashkë me fëmijët, kjo ka një ndikim pozitiv në aftësitë e të lexuarit – ndoshta për shkak të bisedave mbi përmbajtjen e shfaqjes
