Një pauzë e shkurtër gjatë një bisede mund të krijojë një ndjesi sikleti për disa individë. Psikologët shpjegojnë se kjo ndodhi ka të bëjë me disa faktorë psikologjikë dhe kulturore që ndikojnë në mënyrën se si e përjetojmë heshtjen.
Frika nga gjykimi: Për shumë njerëz, heshtja mund të interpretohet si një mungesë angazhimi ose si një sinjal negativ nga ana e të tjerëve. Kjo mund të shkaktojë shqetësim dhe nevojën për të mbushur boshllëkun me fjalë.
Ankthi social dhe vetëvlerësimi i ulët: Individët që vuajnë nga ankthi social ose kanë vetëvlerësim të ulët mund të ndihen të pasigurt gjatë heshtjes, duke menduar se nuk janë të vlerësuar ose të pranuar nga të tjerët.
Mungesa e mësimit për të menaxhuar heshtjen: Në shumë kultura, komunikimi i vazhdueshëm është vlerësuar, duke bërë që individët të mos jenë të mësuar të qëndrojnë në heshtje dhe të reflektojnë gjatë një bisede.
Pasiguria dhe mbistimulimi: Në një botë të mbushur me stimuj të vazhdueshëm, heshtja mund të krijojë një ndjesi pasigurie, duke i bërë individët të ndihen të pasigurt ose të shqetësuar.
Ndikimi kulturor: Në disa kultura, heshtja gjatë një bisede mund të interpretohet si mungesë respekti ose interesimi, ndërsa në kultura të tjera, ajo mund të jetë një shenjë e respektit dhe reflektimit.