PĂ«r njĂ« kohĂ« tĂ« gjatĂ«, vajzat u rritĂ«n me pĂ«rralla qĂ« pĂ«rfundonin gjithmonĂ« njĂ«soj: â…dhe pastaj erdhi princi, e shpĂ«toi dhe jetuan tĂ« lumtur pĂ«rgjithmonĂ«.â
Por bota ka ndryshuar. Dhe bashkë me të, edhe mënyra si gratë e shohin veten, jetën dhe dashurinë.
Sot, gjithnjĂ« e mĂ« shumĂ« femra nuk po presin njĂ« princ qĂ« tâi shpĂ«tojĂ« â sepse kanĂ« mĂ«suar tĂ« shpĂ«tojnĂ« veten.
Nuk janĂ« mĂ« nĂ« kĂ«rkim tĂ« dikujt qĂ« tâu japĂ« vlerĂ« â sepse e dinĂ« qĂ« vlera e tyre nuk buron nga dikush tjetĂ«r, por nga vetvetja.
đ§ VetĂ«dija e re: âUnĂ« nuk kam nevojĂ« pĂ«r njĂ« hero â jam heroina ime.â
Femrat e ditëve të sotme:
- ndërtojnë karrierat e tyre me forcë e pasion
- zgjedhin vetë rrugën që duan të ndjekin, pa kërkuar aprovim
- nuk e matin mĂ« veten me statusin âe martuarâ apo âe lidhurâ
- nuk e sakrifikojnë më veten për të përshtatur një dashuri që nuk i ngjason
Ky nuk Ă«shtĂ« rebelim â Ă«shtĂ« zgjim.
ĂshtĂ« kuptimi qĂ« dashuria mĂ« e madhe qĂ« mund tĂ« pĂ«rjetosh, Ă«shtĂ« ajo me veten. Dhe çdo marrĂ«dhĂ«nie tjetĂ«r qĂ« vjen mĂ« pas, Ă«shtĂ« shtesĂ«, jo shpĂ«tim.
đŹ âPrinciâ i vĂ«rtetĂ« tani duhet tĂ« jetĂ« ndryshe
NĂ«se dikur âprinciâ duhej tĂ« ishte i pasur, i bukur dhe i guximshĂ«m, sot ai duhet tĂ« jetĂ«:
- emocionalisht i pjekur
- i barabartë në mendim, ndjenjë dhe qëllim
- mbështetës, jo kontrollues
- i sigurt në vete dhe i gatshëm të ndërtojë, jo të dominojë
Sepse mbretëresha moderne nuk pranon më asgjë më pak.
đ„ ĂfarĂ« do tĂ« thotĂ« tĂ« jesh âmbretĂ«reshĂ«â?
Nuk ka të bëjë me ego, as me krenari të zbrazët.
Të jesh mbretëreshë do të thotë:
- të dish vlerën tënde pa pasur nevojë që dikush ta konfirmojë
- tĂ« mos e lĂ«sh mendjen dhe shpirtin nĂ« duart e dikujt tjetĂ«r pĂ«r tâi bĂ«rĂ« tĂ« ndihen tĂ« âplotĂ«â
- të kesh standarde, jo për të vështirësuar jetën, por për të mbrojtur paqen tënde
âš Dashuria ende Ă«shtĂ« e mirĂ«pritur… por nuk Ă«shtĂ« mĂ« kusht
Nuk Ă«shtĂ« se gratĂ« moderne nuk duan mĂ« dashuri â pĂ«rkundrazi.
Por nuk kanë më nevojë ta gjejnë vetveten brenda dikujt tjetër.
Ato duan një partner, jo një pronar. Një bashkëudhëtar, jo një shpëtimtar. Një marrëdhënie që forcon, jo që shteron.
đ NĂ« fund tĂ« ditĂ«sâŠ
MbretĂ«resha e vĂ«rtetĂ« nuk ka nevojĂ« pĂ«r kurorĂ« â ajo ecĂ«n me kokĂ«n lart sepse e di kush Ă«shtĂ«.
Dhe kur zgjedh të ndajë fronin me dikë, e bën sepse e do, jo sepse ka nevojë.