Jo çdo mëngjes është i ndriçuar, jo çdo lidhje është “goals”, dhe jo çdo buzëqeshje është spontane.
Instagram-i ka ndërtuar një realitet paralel – një botë ku çdo moment duket i kuruar deri në perfeksion, ku buzëqeshjet janë gjithmonë në vendin e duhur, drita bie magjishëm në fytyrën tonë, dhe trupi duket si i dalë nga një reklamë. Por sa e afërt është kjo me jetën e përditshme?
Nëse Instagram-i do tregonte jetën reale, shumë postime do kishin pamje krejt ndryshe. Dhe ndoshta më pak “like”, por më shumë kuptim.
Në vend të #morningvibes…
Do shihnim një selfie me flokët rrëmujë, sytë gjysmë të mbyllur dhe një mbishkrim:
“Zgjohem për herë të tretë nga alarmi. Kafe ende s’kam bërë. Sot do vonohem përsëri.”
Sepse jo çdo mëngjes është i bukur. Disa janë thjesht luftë për të dalë nga krevati.
Në vend të “relationship goals”…
Do postonim një story pa tingull ku shihen dy njerëz në heshtje, secili me telefonin e tij, ose ndoshta një foto me tekstin:
“S’po flasim prej dy ditësh. Të dy kokëfortë. Të dy të lënduar.”
Dashuria reale nuk është gjithmonë e bukur në story – por është e thellë në heshtje.
Në vend të “outfit of the day”…
Do të shfaqej një foto me pantallonat e shtëpisë, një bluzë të lashme dhe një kapele për të fshehur flokët e palarë.
Sepse shumicën e ditëve, rehatia ka më shumë vlerë sesa estetika.
Në vend të citateve motivuese…
Do lexonim:
“Sot nuk dua të ngrihem nga krevati. Dhe kjo nuk më bën më pak e fortë.”
Sepse jo çdo ditë ndjehemi të motivuar. Por edhe të mbijetosh është formë force.
Në vend të udhëtimeve “dreamy”…
Do shihnim momente kur rrimë në trafik, me dritaret hapur nga vapa, ose një mesazh:
“Ky është pushimi im këtë vit: ballkoni, një kafe e ftohtë dhe ca frymëmarrje që më duhen.”
Nuk duhet të jesh në Santorini për të pushuar – ndonjëherë mjafton pak qetësi në shpirt.
Por pse nuk e tregojmë jetën e vërtetë?
Sepse rrjetet sociale nuk e shpërblejnë sinqeritetin – shpërblejnë perfeksionin.
Dhe sepse është më e lehtë të postosh një foto të bukur sesa një moment të ndjeshëm.
Kultura online ka krijuar presionin që duhet të dukemi mirë, të lumtur, të suksesshëm – edhe kur brenda vetes po luftojmë për të qëndruar në këmbë.
Po sikur ta kthenim Instagram-in në një vend më njerëzor?
Ku të ndajmë jo vetëm arritjet, por edhe dështimet. Jo vetëm buzëqeshjet, por edhe lotët. Jo vetëm udhëtimet, por edhe qëndrimet në shtëpi.
Ku të mos kemi më frikë të jemi të papërkryer, por të vërtetë.
Sepse në fund…
Jeta nuk është një set fotografik.
Jeta është mëngjesi i zymtë, darka e thjeshtë, zënkat pa kuptim, ditët pa motivim, momentet e heshtjes, sytë që qajnë në errësirë – dhe dashuria që rritet në mes të gjithë kësaj.
Dhe ndoshta, në vend të një “feed” perfekt, do të kishim një histori më të sinqertë për të treguar.
Nëse edhe ti ke menduar ndonjëherë:
“Pse nuk e postoj këtë, edhe pse është pjesë e jetës sime?” –
atëherë ky artikull është për ty.
Dhe ndoshta është koha të thuash: “Ky jam unë. Pa filtra. Pa presion.”
📝 A do postoje ndonjëherë një moment jo perfekt nga jeta jote?
Na shkruaj në komente ose ndaje artikullin me dikë që ka nevojë për pak më shumë të vërtetë në rrjetet sociale.