Farat – ato kënaqësi të vogla, që shpesh shkaktojnë një zbavitje të pandalshme përtypëse. E keni pyetur ndonjëherë veten pse sapo filloni, është e vështirë të ndaloni? Ekziston një shkencë pas kësaj kërkese të parezistueshme.
Së pari, farat, qofshin luledielli, kungulli apo chia, janë të mbushura me një sërë lëndësh ushqyese. Ato janë të pasura me proteina, yndyrna të shëndetshme, fibra dhe një sërë vitaminash dhe mineralesh. Këto lëndë ushqyese jo vetëm që kënaqin urinë, por gjithashtu shkaktojnë sinjale në trurin tonë që thonë: “Më shumë, të lutem!”
Tingulli dhe struktura e kënaqshme kur kafshojmë farat mund të jenë çuditërisht të kënaqshme, pothuajse si një mini-shpërblim për sythat tanë të shijes. Është një përvojë shqisore që na bën të kthehemi për më shumë. Por ndoshta arsyeja më e madhe për obsesionin tonë për ngrenien e farave qëndron në përbërjen e tyre. Farat, veçanërisht ato me përmbajtje të lartë yndyre, si farat e lulediellit, nxisin qendrën e kënaqësisë së trurit. Ata çlirojnë dopaminën, neurotransmetuesin e ndjenjës së mirë, duke na dhënë një nivel të natyrshëm dhe duke krijuar një ndjenjë kënaqësie. Kjo është arsyeja pse ne e gjejmë veten duke kërkuar “vetëm një grusht më shumë”.
Burimi i lajmit: https://www.dukehealth.org/blog/are-seeds-really-healthy-or-just-trendy
