Në Japoni, dizajni sizmik ka evoluar gjatë një shekulli në arkitekturë rezistente ndaj tërmeteve. Duke kombinuar mençurinë e lashtë me inovacionin modern dhe kodet e ndërtimit në zhvillim, qasja e vendit thekson fleksibilitetin për mbijetesë. Teknologjitë si kushinetat e gomës që u mundësojnë ndërtesave të lëkunden, në vend që t’i rezistojnë lëvizjes së Tokës, janë të zakonshme, veçanërisht në strukturat kritike si spitalet. Fagodat tradicionale prej druri, duke përdorur shtylla qendrore fleksibël të njohura si “shinbashira”, kanë ilustruar prej kohësh këtë qasje, duke i mbijetuar tërmeteve ku ndërtesat moderne dështuan. Elasticiteti arkitektonik i Japonisë, i parë në struktura si faltorja e tempullit Toji, shfaq një filozofi projektimi që lejon ndërtesat të lëvizin me aktivitet sizmik, duke zbutur dëmtimet dhe duke ruajtur strukturat historike.
Burimi i lajmit: https://edition.cnn.com/2024/01/06/style/japan-earthquake-architecture-dfi-hnk/index.html
