Shën Tereza e Kalkutës, e njohur globalisht si “Nënë Tereza”, lindi në vitin 1910 në Shkup, Shqipëri, si Agnes Gonxha Bojaxhiu. Tereza ishte një person i zakonshëm që ia kushtoi jetën dashurisë së të varfërve me masa të jashtëzakonshme. Ajo mori çmimin Nobel për Paqen “për punën e saj për ndihmën ndaj njerëzimit të vuajtur” në 1979 dhe u shpall kanonizuese rreth dy dekada pas vdekjes së saj nga Papa Françesku në 2016.
Çdo vit ne festojmë festën e Shën Terezës së Kalkutës më 5 shtator, përvjetorin e vdekjes së saj. Vazhdoni të lexoni për të mësuar më shumë për biografinë e Nënë Terezës, rrugën e saj drejt shenjtërimit dhe citimet dhe lutjet që ajo shkroi gjatë jetës së saj që vazhdojnë të ndikojnë në miliona njerëz.
Kush ishte Nënë Tereza?
Ndërsa Agnesa dhe vëllezërit e motrat e saj ishin të vegjël, nëna dhe babai i Agnesit theksuan mikpritjen dhe shërbimin ndaj të varfërve. Kur Agnes ishte 9 vjeç, babai i saj u sëmur dhe nëna e saj, Drana, mbeti e ve. Drana vazhdoi t’u shërbente të varfërve, të sëmurëve dhe të moshuarve dhe Agnes herë pas here bashkohej me të.
Në moshën 18-vjeçare, Agnes hyri në novitate (një periudhë trajnimi dhe aftësie dalluese përpara se të hynte në jetën fetare) të Lorettos, ku dha mësim në shkollën e mesme të Shën Marisë në Kalkuta, Indi. Ajo bëri betimet e fundit si motër e urdhrit të Lorettos në vitin 1937 dhe mori emrin Teresa, sipas Shën Terezës së Lisieux, e cila mori emrin e saj profesional pas Shën Terezës së Avilës.
Motrat e Lorettos bëjnë disa premtime, duke përfshirë varfërinë, dëlirësinë dhe bindjen; ajo dha mësim përkrah tyre në Kalkuta për 15 vjet.
“Telefonatë brenda një telefonate”
Në vitin 1946, Teresa po udhëtonte me tren nga Kalkuta në Darjeeling për tërheqjen e saj vjetore. Ajo përjetoi një moment të thellë, të cilin më vonë e quajti “thirrja e saj brenda thirrjes” – kur Jezusi i foli asaj dhe frymëzoi lutjen e famshme “Kam etje” të njohur në mbarë botën.
Rreth dy vjet më vonë, Urdhri Loretto e lejoi Terezën të largohej nga manastiri dhe filloi të shërbente në lagjet e varfra të Kalkutës. Në vitin 1950, ajo themeloi urdhrin e Misionarëve të Bamirësisë me qëllimin “të dashurojë dhe të kujdeset për ata persona që askush nuk ishte i përgatitur të kujdesej për to”.
“Nata e errët e shpirtit”
Nënë Tereza vazhdoi t’u shërbejë të varfërve gjatë gjithë jetës së saj, duke marrë shumë çmime, duke përfshirë Medaljen e Lirisë në 1985 dhe Çmimin Nobel për Paqe në 1979. Si shumë shenjtorë dhe të krishterë, ajo nuk kaloi pa shqetësime apo dëshpërim shpirtëror.
E quajtur “nata e errët e shpirtit” sipas poemës shpirtërore të Shën Gjonit të Kryqit, Tereza vuajti për pesëdhjetë vjet. Shkrimet e saj mbi këtë errësirë dhe dyshim të fortë shpirtëror, megjithatë, nuk u bënë publike derisa libri Eja, bëhu drita ime, një përmbledhje e shkrimeve të saj private, u botua në vitin 2007 në periudhën ndërmjet lumturimit dhe kanonizimit të saj.
Deri në fund të jetës së saj, Misionarët e Bamirësisë kishte më shumë se 4000 anëtarë. Sot, Misionaret e Bamirësisë janë të pranishëm në 120 qarqe dhe motrat drejtojnë 750 shtëpi.
Rruga drejt shenjtërisë
Shkaku i Kanonzimit
Shën Papa Gjon Pali II hapi kauzën për kanonizimin e Nënë Terezës vetëm dy vjet pas vdekjes së saj, duke tundur periudhën standarde 5-vjeçare të pritjes përpara lumturimit me një dispenzim të veçantë.
Lumturimi – 19 tetor 2003
Më 19 tetor 2003 (E diela e Misionit Botëror), Shën Papa Gjon Pali II lumnoi Nënë Terezën.
“Jeta e saj është një dëshmi për dinjitetin dhe privilegjin e shërbimit të përulur. Ajo kishte zgjedhur të ishte jo vetëm më i vogli, por edhe shërbëtorja e më të voglit. Si një nënë e vërtetë për të varfërit, ajo u përkul ndaj atyre që vuanin forma të ndryshme varfërie. Madhështia e saj qëndron në aftësinë e saj për të dhënë pa llogaritur koston, për të dhënë “derisa të dhemb”. Jeta e saj ishte një jetë radikale dhe një shpallje e guximshme e Ungjillit.”
Kanonizimi – 4 shtator 2016
Rreth 13 vjet më vonë, Papa Françesku e shpalli të shenjtë Nënë Terezën më 4 shtator 2016.
“Nënë Tereza, në të gjitha aspektet e jetës së saj, ishte një shpërndarëse bujare e mëshirës hyjnore, duke u bërë e disponueshme për të gjithë përmes mirëseardhjes së saj dhe mbrojtjes së jetës njerëzore, atyre të palindurve dhe atyre të braktisur dhe të flakur… Për Nënë Terezën, mëshira ishte “kripa ” që i dha shije punës së saj, ishte “drita” që shkëlqeu në errësirën e shumë njerëzve që nuk kishin më lot për të derdhur për varfërinë dhe vuajtjen e tyre.”
Sot, Nënë Tereza është një emblemë e bamirësisë në mbarë botën, megjithëse rrugëtimi i saj shpirtëror na kujton se rruga drejt shenjtërisë nuk është kurrë e lehtë.
Burimi i artikullit:https://hallow.com/blog/mother-teresa-prayers-emergency-novena/#:~:text=She%20received%20the%20Nobel%20Peace,the%20anniversary%20of%20her%20death.
Burimi i fotos: https://www.freepik.com/free-photo/statue-saint-theresa_9852912.htm#query=mother%20teresa&position=2&from_view=search&track=ais