📶 Wi-Fi ka katër shenja.
💬 Inbox-i plot.
❤️ Një foto merr 147 pëlqime.
👥 3 mijë ndjekës.
🎧 Videocall në çdo orar.
Dhe prapë… një boshllëk.
Pse ndihemi të vetmuar në një botë kaq “të lidhur”?
Sepse po ndërtojmë ura digjitale, por mure emocionale.
Sepse dimë si të reagojmë me një emoji – por jo si të dëgjojmë realisht.
Sepse jemi në kontakt… por jo në lidhje.
Mund të shkruajmë me dikë në anën tjetër të botës,
por nuk dimë ç’t’i themi vetes sonë para gjumit.
🧠 Vetmia nuk është mungesa e njerëzve.
Është mungesa e ndjenjës që po shihemi, kuptohemi, pranohemi.
Të jesh “online” nuk do të thotë të jesh i përfshirë.
Të jesh i rrethuar nuk do të thotë të jesh i lidhur.
Të kesh ndjekës nuk do të thotë të kesh miq.
👀 Ka ardhur koha të kërkojmë thellësi, jo vetëm praninë.
Të flasim pa frikë. Të dëgjojmë me vëmendje. Të jemi aty – jo vetëm me sinjal, por me zemër.
Sepse lidhja reale nuk ka nevojë për sinjal të fortë.
Ka nevojë për njerëzi.