Rritja me prindër alkoolikë është një eksperiencë e ndërlikuar që shpesh lë gjurmë të thella emocionale dhe psikologjike. Një mjedis familjar i tillë krijon tension të vazhdueshëm, pasiguri dhe ndjenja të thella të braktisjes ose përgjegjësisë. Fëmijët që rriten në këto kushte shpesh përjetojnë ankth, mungesë vetëbesimi dhe një ndjenjë të theksuar të vetmisë, e cila mund t’i ndjekë edhe në moshë të rritur.
Këto trauma mund të ndikojnë në marrëdhëniet dhe mirëqenien e tyre si të rritur, duke krijuar shpesh sfida të vështira për t’u kapërcyer. Për disa, kjo përvojë ndikon në zgjedhjen e partnerëve të tyre, në ndërveprimet sociale dhe në mënyrën se si shprehin emocionet ose përballen me stresin. Kjo “trashëgimi e traumës” mund të jetë një barrë e rëndë, por është e rëndësishme të kuptohet që udhëtimi drejt shërimit është gjithashtu i mundur dhe fuqizues.
Udhëtimi drejt shërimit shpesh fillon me vetëdijen dhe pranimin e ndikimit që ka pasur trauma e fëmijërisë. Puna me një terapist ose pjesëmarrja në grupe mbështetëse mund të ndihmojë për t’i dhënë zë ndjenjave të fshehura dhe për të mësuar strategji të reja për përballimin e emocioneve. Shërimi është një proces që kërkon kohë, durim dhe dhembshuri për veten, duke mësuar të ndërtohet një jetë e re, e cila nuk ndikohet më nga plagët e së kaluarës.
Përmes këtij udhëtimi, shumë njerëz fillojnë të rindërtojnë vetëvlerësimin, të vendosin kufij të shëndetshëm dhe të krijojnë marrëdhënie të bazuara në besim e respekt.