Tradita e thyerjes së pjatave, shpesh e lidhur me ngjarje festive ose kultura të caktuara, ka origjinë të ndryshme në rajone të ndryshme.
Një nga rrënjët më të hershme të thyerjes së pllakave vjen nga Greqia e lashtë. Ishte një praktikë e lidhur me çlirimin e emocioneve dhe stresit. Rastet festive greke si dasmat dhe festivalet përfshinin thyerjen e enëve, që besohet se largojnë shpirtrat e këqij dhe sjellin fat të mirë. Ai simbolizonte pastrimin duke i lejuar individët të largojnë negativitetin dhe të fillojnë nga e para.
Një këndvështrim tjetër sugjeron se thyerja e pllakave doli nga pasuria ekonomike. Në disa kultura, veçanërisht gjatë periudhave të begata, akti i thyerjes së pjatave tregoi bollëk dhe aftësi për të përballuar një ekstravagancë të tillë. Kjo shfaqje e pasurisë u bë një formë festimi, duke shënuar me madhështi raste të veçanta.
Në disa kultura mesdhetare si Greqia dhe Qiproja, thyerja e pjatave është ende një pamje e zakonshme gjatë ngjarjeve festive si dasmat apo vallet tradicionale. Pjesëmarrësit me entuziazëm hedhin ose thyejnë pjatat si një shprehje e gëzueshme e festës, muzikës dhe vallëzimit, duke e kthyer aktin në një traditë.