Na mësojnë që të jemi gjithmonë në lëvizje. Të arrijmë, të prodhojmë, të jemi aktivë. Por askush nuk na mëson kur duhet të ndalojmë. Shumë herë, kur trupi dhe mendja fillojnë të japin sinjale, ne i shpërfillim, duke menduar: “Vetëm pak më shumë durim.” Por durimi pa pushim bëhet lodhje. Dhe lodhja e vazhdueshme bëhet djegie.
Këtu janë disa shenja që tregojnë se ndoshta je duke e neglizhuar veten:
- Gjumi nuk të çlodh më. Zgjohesh ende i lodhur, pavarësisht sa orë ke fjetur.
- Humbja e interesit. Gjërat që të sillnin gëzim, tani ndjehen të zbrazëta.
- Shpërthimet emocionale të papritura. Irritohesh shpejt për gjëra të vogla.
- Ndjenja konstante e fajit për “mos produktivitetin”.
- Vetmia që nuk largohet, edhe kur je mes njerëzve.
Pushimi nuk është dobësi. Është një akt i thellë vetëdashurie. Jepi vetes leje të marrë frymë, të mos bëjë asgjë, të thjesht jetë.
